Veertig jaar al is Leopold Lippens burgemeester van Knokke-Heist. Een half mensenleven.
Zowat vijftien jaar geleden, leerde ik de burgemeester kennen. Onze betreurde vriend Maxim Willems bracht me met hem in contact. Ik ontmoette een mens met een brede belangstelling, met een uitstekende dossierkennis, die altijd bereid was om te luisteren naar de boodschap die men hem bracht.
Hij was het die me vroeg toe te treden tot de Gemeentebelangen, een groep van mensen die – los van elk partijbelang – het beste wilden voor onze gemeente. Leopold Lippens loopt met de Gemeentebelangen in de voetsporen van zijn vader, die al in 1952 opkwam met de lijst Gemeentebelangen omdat hij inzag dat lokale belangen anders lagen dan provinciale of nationale belangen.
Als zoon van Léon Lippens, burgemeester van Knokke van 1947 tot 1966, en na een hartkwaal gemeenteraadslid onder burgemeester Eugène Mattelaer, werd Leopold Lippens opgevoed met het besef bij te moeten dragen aan het goede beheer van onze gemeente.
Hij begon zijn politieke carrière als schepen van openbare werken, na de fusie met Heist-Duinbergen, Ramskapelle en Westkapelle. Op 23 april 1979 volgde hij Emmanuel (Manu) Desutter op als burgemeester van Knokke-Heist.
Ik heb het voorrecht om intussen al twaalf jaar met de burgemeester samen te werken. Ik heb hem leren kennen als een visionair, iemand die zijn tijd vooruit is en die de vinger aan de pols houdt van wat internationaal leeft. Hij enthousiasmeert zijn team van schepenen en medewerkers en moedigt iedereen om zijn grenzen te verleggen en om de lat hoger te leggen in het belang van Knokke-Heist.
Zelf ziet hij zich nog tot 104 burgemeester blijven. Wat mij betreft mag die boutade ook werkelijkheid worden! Ik maak hem dan ook graag mijn oprechte gelukwensen over en hoop nog lang met hem te mogen samenwerken voor een veilig en welvarend Knokke-Heist.